โรคลีเจียนแนร์ คือโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจจากแอร์บ้านแบบรุนแรง ที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชนิดหนึ่ง มีชื่อว่า ลีจีโอเนลลา นิวโมฟิลา ซึ่งพบได้ทุกภาคของโลก เชื้อโรคอยู่ในภาวะแวดล้อมที่มีความชื้นสูงและเติบโตได้ดีในน้ำที่มีอุณหภูมิ 25- 50 องศาเซลเซียส พบในแหล่งน้ำตามธรรมชาติและแหล่งน้ำที่คนสร้างขึ้น ได้แก่ หอผึ่งเย็น เครื่องทำน้ำร้อน ถาดรองน้ำจากแอร์บ้าน ฝักบัวอาบน้ำ รวมถึง เครื่องช่วยหายใจที่ใช้ตามโรงพยาบาล ฯลฯ การติดต่อของโรคนั้น เชื้อโรคสามารถเข้าสู่ร่างกายโดยการสูดหายใจ เอาเชื้อโรคที่แพร่กระจายอยู่ในอากาศแวดล้อมเข้าไป โรคนี้เกิดขึ้นได้ตลอดทั้งปี แต่ยังไม่มีรายงานรับประกันการแพร่ระบาดจากคนไปสู่คน ซึ่งระยะฟักตัวของโรคจะใช้เวลาประมาณ 2-10 วัน ผู้ที่ได้รับเชื้อเข้าไปบางรายจะไม่มีอาการใดๆ เนื่องจากมีสภาพร่างกายที่สมบูรณ์ แข็งแรง ส่วนบางรายที่สภาพร่างกายไม่แข็งแรงจะแสดงอาการของโรค ซึ่งมีด้วยกัน 2 ลักษณะ โดยจะแสดงลักษณะอาการเพียงอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้น ดังนี้ 1. ผู้ป่วยมีอาการคล้ายกับเป็นไข้หวัดใหญ่ เรียกว่า โรคไข้ปอนเตียก ระยะฟักตัวสั้นประมาณ 1-2 วัน ผู้ป่วยจะมีอาการเบื่ออาหาร อ่อนเพลีย ปวดตามกล้ามเนื้อ ปวดศีรษะ ไข้สูง อาการไม่รุนแรง และอาจหายเองได้ใน 2-5 วัน 2.ผู้ป่วยมีอาการคล้ายกับปอดอักเสบ เรียกว่า โรคลีเจียนแนร์ ระยะฟักตัวประมาณ 2-10 วัน ผู้ป่วยจะมีไข้สูง ไอ ไม่มีเสมหะ ปวดศีรษะ ปวดกล้ามเนื้อ หนาวสั่น อ่อนเพลีย อุจจาระร่วงและมีภาวะโซเดียมต่ำ หากเชื้อไปสู่ปอดจะเกิดภาวะปอดอักเสบชนิดรุนแรง ซึ่งอัตราการตายของผู้ป่วยที่รักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลสูงถึงร้อยละ 39 การดูแลรักษาการป่วยจากโรคนี้ด้วยการดูแลสุขภาพร่างกายให้แข็งแรงเพียงเท่านั้นคงไม่พอ อาจต้องเติมเรื่องการปฏิรูปและดูแลสิ่งแวดล้อมของแอร์บ้านให้อยู่ในสภาพสะอาดอยู่เสมอด้วย
